Omschrijving

De werkgever is op grond van de bepalingen in het Burgerlijk Wetboek (artikel 7:629) verplicht om bij ziekte van een werknemer
ten minste honderdzeventig procent van diens loon gedurende maximaal 104 weken door te betalen. Tijdens het eerste ziektejaar
moet de werkgever bovendien ten minste het voor de werknemer geldende minimumloon betalen; tijdens het tweede ziektejaar
mag hij volstaan met zeventig procent van het loon. In totaal moet over twee jaar maximaal 170% van het (maximum) loon worden
doorbetaald. De meeste werkgevers betalen gewoon het volledige loon door gedurende twee jaar ziekte. De loonbetalingsplicht
geldt tegenover alle werknemers die een arbeidsovereenkomst hebben. Sommige werknemers, zoals (ex)arbeidsongeschikten en
mensen met een structurele functionele beperking, orgaandonoren, en vrouwen die ongeschikt zijn als gevolg van zwangerschap of
bevalling hebben daarnaast recht op een uitkering op grond van de Ziektewet (ZW). De maximumduur van de Ziektewetuitkering
bedraagt eveneens 104 weken. De werkgever mag het ziekengeld op zijn loonbetaling aan deze groepen werknemers in mindering
brengen. De werkgever kan zich tegen de financiële risico’s indekken door een particuliere verzekering af te sluiten.